نه ز دل بیرون تــــوانم نه دگــــر توان زاریست
همه شب زنده داریست همه اشک و انتظاریست
ز کمین زلف آن مه نــه رهٌ گـــــریز بـــــاشـــد
که قسم نگاه نازش بسی سرکش و شکــــاریست
به مزار پـــاک بازان قسم است ز نـــاز چشمش
شرری ز سینه خیزد بــــــه دلم ز خــم کاریست
زرّه ُ وفــــــا نــــدارد نظری بـــــه مــــــا ندارد
که وفای نازنینان همــــــه اش فــــــریبکار یست
همـــــه شهر مـــاتم دل همــــــه بسته دل بمویش
همه در خیال وصلت همه در هــــــوای یاریست
نه دل و نه دین نهاده تو ز حــال ما چی پرسی
که به بزم عاشقانش همــــه ناله است و زاریست
به دو چشــم مهوش او قسمت بس است " دانش"
کـه ز پشت شـــــــام ظلمت شفـــق امید واریست
